Kto powinien zapłacić za podróż tygrysów do Hiszpanii? Między wójtem Terespola, prokuraturą i poznańskim zoo trwa wymiana opinii prawnych, a zwierzęta czekają. Pociechą w tej trudnej sytuacji jest to, że Gogh ma się lepiej.
Jak już informowaliśmy, kłopoty z wyjazdem tygrysów biorą się po części z niespójności polskich aktów prawnych – a po części z niechęci wydawania pieniędzy na utrzymanie zwierząt. Dyrektor Ewie Zgrabczyńskiej chwilami brakuje już sił, ale dziś dostała nieoczekiwane wsparcie.
“W najbardziej niespodziewanym momencie , kiedy urzędnicy znowu utrudniają, jak w przypadku poprzedniej interwencji, i rzucają kłody pod łapy zwierząt, z odsieczą przyjeżdża wsparcie” – pisze dyrektor Zgrabczyńska – “tym razem młodzież ze Szkoły Podstawowej nr 2 Murowanej Goślinie, przywożąc paszporty dla tygrysów, by mogły wyjechać do Hiszpanii. Może część dorosłych, która nie pojmuje, że stosowanie przepisów nie oznacza ich łamania, weźmie przykład z tej młodzieży, która powaliła nas dzisiaj siłą swoich emocji, dobra i umiłowania zwierząt”.
Dyrektor Zgrabczyńska zwraca uwagę, że tygrysy są przecież żywymi stworzeniami, nie mogą czekać w nieskończoność na zakończenie przepychanek administracyjnych w Poznaniu. Tu w zoo zaopiekowano się nimi i podleczono je, ale nie ma tu tyle miejsca, by pomieścić na dłużej siedem dorosłych tygrysów. Musiałyby siedzieć w zamknięciu, bo nie ma tu takiego wybiegu, jaki jest im potrzebny. Takie miejsce czeka na nie w ciepłej Hiszpanii i tam powinny się udać jak najszybciej.
Jedynym jasnym punktem w tej denerwującej sytuacji jest to, że Gogh znowu ma się trochę lepiej.
“Czy może być piękniejszy poranek niż z porządną wywarczaną przez Gogha awanturą, że w Poznaniu kiepsko karmią i dają porcję mięsa jak na domowego mruczka?” – piszą z radością pracownicy zoo. – “Gogh wraca do nas, nie wolno się cieszyć, ale…”
Gogh powoli już chodzić, co jest dobrym znakiem, tak samo jak apetyt, jednak na pewność, że przeżyje i będzie zdrowy, trzeba będzie jeszcze poczekać.
el, fot. Zoo Poznań
