Klasyczna komedia Aleksandra Fredry w wersji z Teatru Polskiego z pewnością może zszokować miłośników dzieł mistrza Fredry. Głównie dlatego, że częściej odwołuje się do Freuda niż do klasyki.
Twórcy przedstawienia “Śluby panieńskie” według farsy hrabiego Aleksandra Fredry starają się stematyzować pojęcie tak zwanego „upadku męskości” lub „słabej płci męskiej”. Portretują problemy współczesnego mężczyzny, budując świat swojego przedstawiania w oderwaniu od farsowego charakteru słów zapisanych przed wiekami przez autora “Zemsty”. Tropią stereotypy i przemocowe wzorce zachowań wobec obu płci, wielokrotnie powielane bezrefleksyjnie w teatralnych i filmowych realizacjach. Spektakl jest próbą uruchomienia innej narracji niż maskulinistyczna czy też patriarchalna w dialogu między mężczyznami a dyskursem feministycznym. Stawia pytanie o tożsamość męskości, w całej swojej rozciągłości obejmując obszary zarówno hetero- jak i nieheteronormatywne.
Kiedy Freud stwierdził, że psychika kobiety jest dla niego i dla psychoanalizy ciemnym kontynentem, to czy w ten sposób nie przyznał się zarazem do niewiedzy na temat „mężczyzny” i samego siebie? Czyż bowiem już sam pomysł, żeby ujmować płcie jako ściśle od siebie odseparowane, nie jest typowym konceptem takiego odizolowanego „Ja”, mieszczańskiego i męskiego indywiduum?
/Męskie fantazje, Klaus Theweleit/
Według ankiety zaprezentowanej w książce Philipa G. Zimbardo i Nikity S. Coulombe “Gdzie ci mężczyźni?” ponad 65% mężczyzn jako czynniki przyczyniające się do problemów motywacyjnych, występujących wśród młodych mężczyzn wskazało „sprzeczne przekazy w mediach, ze strony instytucji, rodziców i rówieśników na temat akceptowalnych męskich zachowań.”
ŚLUBY PANIEŃSKIE Aleksander Fredro
PREMIERA NR 4195
reżyseria: Andrzej Błażewicz
dramaturgia: Paweł Sablik
scenografia, kostiumy, światło: Aleksandra Grabowska
opracowanie muzyczne: Andrzej Błażewicz, Paweł Sablik, Łukasz Drążek
inspicjentka: Agnieszka Misiewicz
Bilety: 50 zł normalny, 30 zł ulgowy.
Mat. pras., el
