piątek, 29 marca, 2024

Wesele. Poprawiny reż. Marcin Liber – Polski Teatr Tańca obchodzi 45 lat

W streszczeniach rzecz brzmi prosto. Inteligent z miasta żeni się z chłopką. Potem rzeczywistość się skomplikowała. Rozpadły się wspólnoty, w których ludzie żyli całe życie, wieś migrowała do miasta, chłopskie dzieci poszły na studia. Przyszły zmiany. Nastała demokracja, wraz z nią przybył kapitalizm, a ponowoczesność stawiała na „tu i teraz”, podważała wagę tradycji i ciągłości.

Na scenie spotykają się różne pokolenia Polaków. Pokolenie naszych dziadków i rodziców, których doświadczenia rzeźbiły ruchy płyt tektonicznych historii i przemian społecznych. Są medium, żywymi ogniwami łączącymi nas z minionym czasem. W ich prywatnych „historiach weselnych” odbijają się losy Polski i Polaków, a rodzinne mitologie stają się częścią wielkiej narracji historycznej. Pokolenie dwudziestolatków, których nie łączą doświadczenia wojen, strajków, spania na styropianie. To o nich mówią Millenialsi, pokolenie Y. Ważne dla nich daty określa nie historia, ale konsumpcja i popkultura – pierwsze portale społecznościowe, fast foody na ulicach, nowe narkotyki, coraz cieńsze laptopy, podróże bez paszportu, muzyka z całego świata w kieszeni spodni.

Są i ci najmłodsi. Co ukształtuje ich doświadczenia – tego nie wiemy. Co ten międzypokoleniowy dialog z Wyspiańskim, seans zbiorowej pamięci, powie nam o nas samych i dzisiejszej Polsce? Czego się boimy, wstydzimy, czego pragniemy?

Lubimy myśleć o Polsce jako o projekcie utraconej wspólnoty, wprost z roztańczonej karczmy z „Pana Tadeusza”, gdzie ludzie różnych stanów, wyznań, majętności zgodnie wsłuchują się w grę żydowskiego cymbalisty.

Tymczasem Wyspiański demaskuje tę iluzję, a kolejne wystawienia „Wesela”, które towarzyszyły polskim przemianom i dramatycznym wydarzeniom na przestrzeni lat, są dowodami fiaska i utopii pragnienia, aby myśleć o Polsce w ten sposób.

Czy naszym losem jest wyruszać wciąż na nowo, w kolistym melancholijnym  ruchu wiecznego powrotu, po złoty róg, jak Jazon po złote runo? Budzić się wciąż po kolejnych Weselach, z kacem nieodrobionej historii, wypartych win, ukrytych strachów, z nadzieją, że tym razem się uda?

W sezonie artystycznym 2018 / 2019 Polski Teatr Tańca obchodzi jubileusz 45 – lecia działalności.

Premiera „Wesela. Poprawin” odbyła się w ramach Roku Guślarzy w  2017 roku.

reżyseria:
Marcin Liber

scenografia i kostiumy:
Mirek Kaczmarek

muzyka:
RSS B0YS

opieka dramaturgiczna:
Magdalena Zaniewska

opieka choreograficzna:
Iwona Pasińska

konsultacja ds. folkloru:
Leszek Rembowski

reżyseria światła:
Mirek Kaczmarek

koordynator ds. produkcji:
Natalia Gorzelańczyk

asystenci kostiumografa:
Adriana Cygankiewicz, Krystian Szymczak

artyści :

Amy Basley, Julia Hałka, Paulina Jaksim, Victoria Kennett, Katarzyna Kulmińska, Katarzyna Rzetelska, Sandra Szatan, Emily Wong, Kacper Bożek, Jerzy Kaźmierczak, Dominik Kupka, Paweł Malicki, Brage Nordang, Michał Przybyła, Adrian Radwański, Dominik Więcek oraz seniorzy

Sławek Wąchała Tekst: PTT Magdalena Zaniewska

 

Strona głównaKulturaWesele. Poprawiny reż. Marcin Liber - Polski Teatr Tańca obchodzi 45 lat