Kolorowe i pięknie oświetlone instalacje nadwarciańskich rad osiedli, motorówki, dziesiątki kajaków i statek “Bajka” na czele. Poznańska Parada Sobótkowa w tym roku wyglądała wyjątkowo efektownie. Kto nie widział – ma czego żałować!
Tradycyjnie już uczestnicy parady wyruszyli z Plaży Wilda. Jak co roku najważniejsze były oczywiście instalacje nadwarciańskich rad osiedl. Mieszkańcy poszczególnych dzielnic sami je przygotowują, a nie jest to łatwe zadanie, choćby z tego względu, że trudno na platformie o powierzchni dwa na dwa metry zmieścić wszystkie oczekiwania osiedla razem z jego prezentacją.
W tym roku rady musiały spełnić dodatkowe warunki, jak wyjaśniła Katarzyna Wala, koordynatorka Prad Sobótkowej. Instalacje miały przedstawiać to, co się dzieje na nadwarciańskich osiedlach, komentować aktualne problemy i wyzwania w lokalnych społecznościach, a także odnieść się do tradycji i historii osiedli. Dodatkową zaletą było przygotowanie instalacji z materiałów z odzysku – no i dobry poziom techniczny prac.
Wszystkie rady stanęły na wysokości zadania, dlatego jury (w składzie: Lilia Łada (dziennikarka i pisarka,TenPoznan.pl), Iwona Styperek (AKK Panta Rei), Agnieszka Ponikierska (TSWiT Nautikus). miało niezwykle trudne zadanie i naradzało się naprawdę długo, zanim podjeło decyzję. Ostatecznie za najlepszą i najciekawszą uznało instalację rady Osiedla Główna, która została przygotowana z materiałów znalezionych podczas sprzątania koryta rzeczki Główienki. Przy okazji sprzątania członkini rady stanęła oko w oko z.. bobrem, który mieszka w Główience. I tak zrodził się pomysł umieszczenia w instalacji bobra.
Ale w trakcie prac nad bobrem okazało się, że Główną zamieszkuje jeszcze jeden gatunek o zwyczajach niezwykle podobnych do zwyczajów bobrów – Dresus Vulgaris. Główna bowiem, tak rzeka jak dzielnica, jest, jak mozna było przeczytać w prezentacji idei instalacji “miejscem spotkań dresów pospolitych (Dresus vulgaris), autochtonów, którzy zasiedlili te tereny wraz z nastaniem ery wczesnego kapitalizmu, a także siedliskiem takich gatunków rodzimych, jak dzik euroazjatycki (Sus scrofa), bażant zwyczajny (Phasianus colchicus) czy bardzo popularny na Głównej bóbr europejski (Castor ber). Krzyżowanie się gatunków w miejscu żerowania pozwala dostrzec oryginalny mikroklimat Głównej, w której dresiarski kij baseballowy może stać się elementem konstrukcji bobrzego żeremia”. Mieszkańcy Głównej zauważyli jeszcze inne podobieństwa: podobnie jak bóbr dres w dzień śpi, a żeruje nocą i tak jak bobry żywią się roślinami, tak i dresy chętnie sięgają po zioło. Podobieństw jest zresztą znacznie więcej, a by je znaleźć, wystarczy się wybrać na Główną. Nie trzeba chyba dodawać, że członkowie rady tego osiedla odebrali nagrodę ozdobieni typowo dresiarskimi łańcuchami.
Jury doceniło także instalację z Wildy, przedstawiającą kultowe już miejsce na dzielni, czyli Madalinę – oraz Rataje, które reprezentował… Bułgar. Bo to właśnie przedstawiciele tego narodu zasiedlili Rataje, by założyć tam słynne ogrody, dostarczające poznanikom egzotycznych nieraz warzyw, takich jak na przykład papryka.
Nagrody i wyróżnienia zostały wręczone zwycięzcom po zakończeniu spektaklu Teatru Ognia w amfiteatrze w Starym Korycie Warty. Spektakl, przygotowany przez Miasto Poznań w ramach Festiwalu Światła towarzyszącego Paradzie Sobótkowej, był imponujący. Ogromne emocje i zachwyt widzów wzbudziły także pokazy Teatru “Z głową w chmurach”, które można było oglądać na moście Chrobrego i które najlepiej były widoczne właśnie od strony wody. Artyści wykonujący nieprawdopodobne ewolucje zwieszając się z mostu nad lustrem wody zapierali dech w piersiach! Równie efektownie wypadly pokazy świateł laserowych, które można było podziwiać po drodze.
Paradę zakończył pokaz wizualizacji na ścianie kamienicy na Czartorii i na brzegu Warty oraz impreza taneczna w KontenerArt. Oczywiście po wrzuceniu wszystkich wianków do Warty.
Lilia Łada, fot. L. Łada / Natalia Wąchała
