W streszczeniach rzecz brzmi prosto. Inteligent z miasta żeni się z chłopką. Potem… potem jest już inaczej. Polski Teatr Tańca pokaże to 24 stycznia w CK Zamek.
Jak to zazwyczaj bywa po weselu, rzeczywistość się komplikuje. I nie tylko w sferze prywatnej, co na tym weselu, a zwłaszcza na poprawinach będzie można zobaczyć.
Rozpadły się wspólnoty, w których ludzie żyli całe życie, wieś wyemigrowała do miasta, chłopskie dzieci poszły na studia. Przyszły zmiany. Nastała demokracja, wraz z nią przybył kapitalizm, a ponowoczesność stawiała na „tu i teraz”, podważała wagę tradycji i ciągłości.
Na scenie spotykają się różne pokolenia Polaków. Pokolenie naszych dziadków i rodziców, których doświadczenia rzeźbiły ruchy płyt tektonicznych historii i przemian społecznych. Są medium, żywymi ogniwami łączącymi nas z minionym czasem. W ich prywatnych „historiach weselnych” odbijają się losy Polski i Polaków, a rodzinne mitologie stają się częścią wielkiej narracji historycznej.
Pokolenie dwudziestolatków, których nie łączą doświadczenia wojen, strajków, spania na styropianie. To o nich mówią Millenialsi, pokolenie Y. Ważne dla nich daty określa nie historia, ale konsumpcja i popkultura – pierwsze portale społecznościowe, fast foody na ulicach, nowe narkotyki, coraz cieńsze laptopy, podróże bez paszportu, muzyka z całego świata w kieszeni spodni.
Są i ci najmłodsi. Co ukształtuje ich doświadczenia – tego nie wiemy.
Co ten międzypokoleniowy dialog z Wyspiańskim, seans zbiorowej pamięci, powie nam o nas samych i dzisiejszej Polsce? Czego się boimy, wstydzimy, czego pragniemy?
Lubimy myśleć o Polsce jako o projekcie utraconej wspólnoty, wprost z roztańczonej karczmy z „Pana Tadeusza”, gdzie ludzie różnych stanów, wyznań, majętności zgodnie wsłuchują się w grę żydowskiego cymbalisty. Tymczasem Wyspiański demaskuje tę iluzję, a kolejne wystawienia „Wesela”, które towarzyszyły polskim przemianom i dramatycznym wydarzeniom na przestrzeni lat, są dowodami fiaska i utopii pragnienia, aby myśleć o Polsce w ten sposób.
Czy naszym losem jest wyruszać wciąż na nowo, w kolistym melancholijnym ruchu wiecznego powrotu, po złoty róg, jak Jazon po złote runo? Budzić się wciąż po kolejnych Weselach, z kacem nieodrobionej historii, wypartych win, ukrytych strachów, z nadzieją, że tym razem się uda?
Zapraszamy na poprawiny.
reżyseria: Marcin Liber
scenografia i kostiumy: Mirek Kaczmarek
muzyka: RSS B0YS
ruch: artyści Polskiego Teatru Tańca
opieka dramaturgiczna: Magdalena Zaniewska
opieka choreograficzna: Iwona Pasińska
warsztat ludowy: Leszek Rembowski
opieka dramaturgiczna: Magdalena Zaniewska
reżyseria światła: Mirek Kaczmarek
asystenci kostiumografa: Adriana Cygankiewicz, Krystian Szymczak
produkcja: Polski Teatr Tańca
współprodukcja: Centrum Kultury ZAMEK
projekt graficzny: Piotr Zdanowicz
światła: Przemysław Gapczyński
akompaniament: Zuzanna Majewska
koordynator ds. produkcji: Natalia Gorzelańczyk
obsługa sceny: Grzegorz Potocki, Andrzej Przybyszewski
Występują: artyści-tancerze Polskiego Teatru Tańca
Amy Basley, Julia Hałka, Paulina Jaksim, Victoria Kennett, Katarzyna Kulmińska, Katarzyna Rzetelska, Sandra Szatan, Emily Wong, Kacper Bożek, Jerzy Kaźmierczak, Dominik Kupka, Paweł Malicki, Brage Nordang, Michał Przybyła, Adrian Radwański, Dominik Więcek oraz seniorzy i juniorzy z grupy Movements Factory
***
produkcja: Polski Teatr Tańca
współprodukcja: Centrum Kultury ZAMEK
Spektakl rozpocznie się 24 stycznia o godzinie 20.00 w CK Zamek. Bilety: 40 zł (normalny), 20 zł (ulgowy) dostępne w kasie CK ZAMEK.
Mat. pras. el
